#Патологија на растенија #болест на културите #Избунување на габи #Земјоделско влијание #Превенција на фотоапарати #Управување со црни нозе
Габата на црни нозе, научно позната како Phoma Lingam, е патоген кој влијае на семејството на култури, вклучувајќи канола, зелка и брокула. Оваа габа може да предизвика сериозно оштетување на растенијата, намалувајќи ги приносите и квалитетот на производите. Во оваа статија ќе разговараме за развојот на појавата на габата на црните нозе, последиците што таа ги има врз земјоделството и можните мерки за спречување и управување со нејзиното ширење.
Избувнувањето на габата на црни нозе започна во Европа во 1970-тите, но сега се прошири на други континенти, вклучувајќи ги Северна Америка и Австралија. Габата може да преживее во почвата и растителните остатоци до четири години, што го отежнува контролирањето на нејзиното ширење. Нејзините спори, исто така, можат да патуваат на долги растојанија преку ветер и вода, инфицирајќи здрави култури во нови области.
Кога габата на црните нозе ги инфицира растенијата, предизвикува формирање на темни лезии на стеблата и лисјата. Овие лезии можат да ги појасат стеблата, намалувајќи го протокот на хранливи материи и вода до остатокот од растението. Како резултат на тоа, растението може да венее, а неговите лисја може да станат жолти или кафеави. Во тешки случаи, растението може да умре, што доведува до губење на приносот и приходот за земјоделците.
За спречување и справување со габата на црните нозе, земјоделците можат да спроведат различни мерки. Ротацијата на културите е еден од најефикасните начини за намалување на ризикот од инфекција, бидејќи габата може да преживее во почвата и растителните остатоци. Земјоделците можат да користат и отпорни сорти на култури, кои се помалку подложни на габата. Фунгицидите се друга опција, но нивната ефикасност може да варира во зависност од времето на примена и сериозноста на инфекцијата.
Избувнувањето на габата на црните нозе предизвикано од Phoma Lingam може да има значително влијание врз земјоделството, намалувајќи ги приносите и квалитетот на производите. Земјоделците мора да преземат мерки за спречување и управување со ширењето на оваа габа за да се минимизира нејзиното влијание. Ротацијата на културите, отпорните сорти на култури и фунгицидите се некои од достапните опции за справување со болеста.