Една нова студија од Универзитетот Дрексел (САД) за процесот на извлекување на амонијак од отпадна вода и негово претворање во ѓубриво сугерира дека оваа технологија не само што е остварлива, туку може да помогне и да се направи земјоделството поодржливо.
Според истражувачите, екстракцијата на азот од амонијак произведен во процесот на третман на отпадни води може да стане алтернатива на процесот на производство на азот со помош на методот Хабер-Бош.
Искористувањето на азот од отпадните води би било пожелна алтернатива на процесот Хабер-Бош бидејќи создава „кружна азотна економија“. Тоа значи дека постоечкиот азот може повторно да се користи наместо да се троши енергија и да се генерираат стакленички гасови за извлекување на азот од атмосферата, што е поодржлива практика за земјоделството и може да биде извор на приход за комуналните претпријатија.
Процесот наречен „бришење на воздухот“ го отстранува амонијакот од отпадната вода со зголемување на температурата и pH вредноста на водата доволно за да ја претвори хемикалијата во гас кој потоа може да се собере во концентрирана форма како амониум сулфат.
Резултатите од анализата на животниот циклус покажуваат дека скринингот на воздухот емитува околу 5-10 пати помалку стакленички гасови од производството на азот со методот Хабер-Бош и користи околу 5-15 пати помалку енергија. Студијата покажува дека обновувањето на амонијак може да биде исплатливо дури и при ниски концентрации.
Меѓутоа, со оваа технологија, ѓубривата се произведуваат во помали количини отколку со индустрискиот процес Хабер-Бош. Сепак, способноста за собирање и повторна употреба на која било количина на ресурси помага да се зголеми еластичноста на комерцијалното земјоделство и ги спречува тие да станат загадувачи на водата, велат истражувачите.