#Казахстан #Земјоделство #Системи за наводнување #Недостиг на вода #Одржливо земјоделство #Климатскипромени #RECCA #Иновации #Безбедност на храна #Зачувување на животната средина
Во сушните предели на Казахстан, каде што недостигот на вода го загрозува земјоделското срце, се појавува светилник на надеж. Меѓународната организација нуди помош за справување со дефицитот на вода; 40% од водата се губи во системите за наводнување. Откријте ги проектите кои ја менуваат играта и ја преобликуваат земјоделската иднина на Казахстан.
Во последниве години, казахстанските земјоделци алармираат. Многу региони во земјата се исушени поради долготрајните суши. Реките се намалуваат, а водата за основните потреби станува оскудна. Министерството за екологија ја прогласи состојбата за критична. За да се одржи земјоделската продуктивност, земјоделците бараат ефикасни системи за наводнување. Сепак, на застарените канали и заводи очајно им треба реновирање. Има недостиг и од опрема и од специјалисти. Експертите нагласуваат дека раната пролет забележува прилив на вода поради топењето на глацијалните и снеговите, но речиси половина од неа се губи поради испарување и филтрација. Новите технологии се императив за да се зачува и ефективно да се дистрибуира овој скапоцен ресурс.
Иновативни решенија понудени од RECCA
Регионалниот центар за животна средина за Централна Азија (RECCA), непрофитна меѓународна организација основана во 2021 година од владите на пет земји од Централна Азија, Европската Унија и УНДП, се вклучи за да се справи со оваа криза. Оваа година тие иницираат два значајни проекти за управување со водните ресурси во Казахстан. Првото, „Интегрирано управување со сливот во сливот на реката Ишим“, ќе се имплементира во регионите Акмолинскаја и Северен Казахстан, при што ќе имаат корист околу 7500 фарми во селата како што се Карабулак, Азат, Арнасаи, Шортанди и градот Степногорск. Цена на проектот: 123,000 долари. Вториот проект, „Зајакнување на економската независност и зајакнување на жените во руралните области на Централна Азија преку пристап до вода за наводнување и инфраструктура“, ќе ги опфати јужните региони на Казахстан, Киргистан и Таџикистан, со буџет од 450,000 американски долари. Овие проекти, финансирани преку спонзорство, служат како демонстрации на ефективни решенија. Нивната цел е да покажат како може да се решат проблемите со наводнувањето, отворајќи го патот за владините тела да реплицираат и да ги прошират сличните практики на пошироки размери. Проектите треба да бидат завршени до мај 2024 година.
Предизвикот на наводнуваните земјишта во Казахстан
Поголемиот дел од Централна Азија се соочува со недостиг на вода, што го прави земјоделството одржливо само преку наводнување, според експертите на RECCA. Во Казахстан се наводнуваат само 7.6% од обработуваните површини, вкупно 2.2 милиони хектари. За споредба, Узбекистан наводнува 96%, Туркменистан 90%, Киргистан 75%, а Таџикистан 73% од нивните обработливи површини. Експертите предвидуваат влошување на сушите поради климатските промени, што дополнително ќе ги намали водните ресурси. Во ова сценарио, земјоделството со наводнување обезбедува безбедност на храна, вработување и намалување на сиромаштијата.
За да се прилагоди на променливите климатски услови, Казахстан мора да инвестира во нови системи за наводнување и технологии кои заштедуваат вода. Во моментов, 62% од водата во Казахстан што се добива од прекуграничните басени се користи за наводнување. Земјата се соочува со неколку предизвици:
- Просечната старост на инфраструктурата за наводнување меѓу фармите и на фармите е 50 години, а главната инфраструктура е уште постара.
- 40% од водата се губи во каналите за наводнување и системите за филтрирање поради истекување низ дното и падините на каналот.
- Околу 50% од наводнуваните површини се погодени од засолување.
Иницијативите преземени од RECCA најавуваат нова ера за казахстанското земјоделство. Со фокусирање на одржливите практики за наводнување, овие проекти обезбедуваат план за иднината на земјата. Модернизацијата на инфраструктурата за наводнување, спроведувањето на мониторинг на квалитетот на водата и почвата и диверзификацијата на земјоделските структури се витални чекори кон обезбедување на безбедноста на храната, зачувување на скапоцените водни ресурси и подобрување на егзистенцијата на земјоделците.
Како што гледаме напред, од клучно значење е засегнатите страни – земјоделците, агрономите, земјоделските инженери, сопствениците на фарми и научниците – да ги поддржат и да учат од овие напори. Преку колективни напори и иновативни решенија, Казахстан може да ја надмине кризата со вода, трансформирајќи го својот земјоделски пејсаж и обезбедувајќи просперитетна иднина за генерациите што доаѓаат.